Öğle vakitleri sokakta oynamaya çocuk kalmazdı diye daha Sübhaneke duasına dilimin dönmediği bir yaşta özenip gittiğim caminin hocasının ilk günden, beklenmedik bir anda, hiç suçum yokken yanlış yere oturmuşum diye sırtıma vurduğu kızılcık sopasını bile unutmam. Sırtım yanmıştı... Ciğer yangınlarımı nasıl unutayım?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder