...zor zanaat de, sevgilinin telefonuna ulaşamayınca endişeyle karışık bir sinirlenme yaşıyorsun ya hani, o an, yalnızlık dünyanın en ballı şeyi haline dönüşüveriyor. evet, bu sinirle de manyakça öperim onu bir elime geçirirsemmmmm! gülmüyorum, sinirden o. :D
ondan aldığım ilk hediye de, bir kitap. dün akşam aldım hediyemi :)) önüne yazdığı not çok hoşuma gitti. tabi, ablam eve gelince, kitabı bir yere tıkmam lazım. annemden saklamak daha kolay. kitaplara pek ellemez... ilişkimiz biraz yerine otursun, öyle açıklarım. en son da babalar duyar. :))
onun sayesinde dostoyevski'ye ısınabilirim sanırım. çok küçükken, suç ve ceza'yı elime almıştım, uzun ve ağır gelmişti, hafiften bir antipati besledim slav romanlarına bu tecrübem yüzünden. bakalım, yakışıklı ısındırır belki... (ben de ona, beni ilk ağlatan kitabı ödünç verdim: kürk mantolu madonna... bakalım beğenecek mi?)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder