ya hu ben daha cumartesi akşamı yalnız (single) bir kadındım, ama iki gündür yalnız değilim. taptaze bir ilişki içindeyim ve ilk kez sevgi beslediğim biri bana aynı duygularla geri dönüyor. ne muhteşem bir şeymiş bu!
bugün okula geçtim, bir hayli koşturmacalıydı. akşama kadar sürdü işim ve hatta teknolojik problemlerden ötürü işimizi de halledemedik. yakışıklının da günü çok yoğundu. hafta sonunun yarısını benimle geçirdiği için dün gece boyunca uyumadan proje çizdi, ofise geçip oradan da şantiyeleri gezmiş. (benim yüzümden uykusuz kaldı ama olsun beni kazandı, ben de onu ^_^ )
günü böyle yoğun geçeceği için buluşamayız diye düşünüyordum ve hatta sabah da aceleyle çıktığım için fazla bakımsızdım bugün. deodorant, roll-on kullanacak süreyi bile bulamamıştım sabah. akşam olunca, okuldan sonra hemen eve geçmem gerekip gerekmeyeceğini sordu, ben de yoksunluk krizi belirtilerim başladığından 2-3 saat kadar daha dışarıda olabileceğimi söyledim ve buluştuk.
tabi ben o koşturma psikolojisiyle ve sabah koku sürememenin etkisiyle hava soğuk olsa da "kötü kokuyor muyumdur acaba?" diye düşündüm durdum otobüste. lakin pek yersizmiş. bana sarılınca "sevgilimin kokusu da kendi gibi güzel" demez mi? o saniyeler kaç türlü güzel duygu yaşadım sayamadım valla. zira bana ilk kez "sevgilim" dedi ve ilk kez "sevgilim" dendi... ben leyla leyla, ağzım kulaklarda dolaşmayayım da kim dolaşsın.
beni efsanevi bir şekilde sevsin istemem ama beni hep sever inşallah...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder